Ik ga op reis en ik neem mee…
Mijn hoogsensitiviteit. Dus ook de juiste voorbereiding!
Want op reis gaan is leuk, toch is het ook altijd een beetje dikke stress! Zowel de keuze van locatie, het inpakken, de reis zelf, het wennen aan de nieuwe omgeving, … elke keer opnieuw is het zowel uitkijken naar dat stukje verlof waar je zoveel nood aan hebt en tegelijk flitst er een paniekerige “WHYYYYYYYY!?” door je hoofd tijdens het inpakken.
Mijn man heeft geen kalender nodig om te weten dat ons verlof eraan zit te komen. Ik transformeer enkele dagen voor we vertrekken in een minder aangename versie van mezelf. Vroeger begreep ik niet hoe dit kwam. Dus het OVERKWAM me een beetje. Nu weet ik wel beter.
Want op vakantie gaan: dat doet iets met mij en mijn hoogsensitiviteit.
- Mijn hoofd voorspelt 100 scenario’s waar ik me op wil voorbereiden om toch ergens controle te vinden in dat hele reisverhaal.
- Mijn valies ligt al vier weken open en vult zich vooral tijdens mijn nachtelijke ‘wakkerschietmomenten’.
- Ik puzzel Tetrisgewijs in mijn hoofd de koffer vol om te berekenen hoeveel spullen ik nog kan meekrijgen.
- Er liggen verschillende post-it’s met lijstjes in huis en ik loop al drie weken te roepen tegen de kinderen dat ze hun jas toch best aan doen, want dat snotneuzen geen optie zijn om de grens over te steken!
Ik weet dus al dat het niet abnormaal is dat reizen (en al helemaal met een gezin) stress met zich meebrengt. En dus heb ik ervoor gekozen om een weg te zoeken binnen deze extra logistieke uitdaging.
Waar gaan we heen?
Ik ben er me bewust van geworden dat ik voor een fijne vakantie te plannen mijn ‘pleasen’ best even op pauze zet. Van nature houd ik voldoende rekening met Jan en Alleman dat dit me niet egoïstisch maakt, maar me wel in staat stelt om ook te zeggen wat ik belangrijk vind voor een vakantie. Heel persoonlijk betekent dat voor mij dat een tentvakantie geen optie is, dat ik niet elke dag naar een andere plek wil trekken, dat ik niet moet denken aan ‘wat gaan we vandaag eten’, dat het al eens iets mag zijn dat ik al ken en leuk vond, dat het er niet te druk mag zijn, dat er natuur in de buurt moet zijn en dat we niet in 1 nacht ergens heen moeten rijden…
Mijn lijstje van ‘randvoorwaarden’ is nog een stuk langer, maar ik wil voorkomen dat je medelijden met mijn man zou krijgen. We gaan ‘samen’ op vakantie. Samen dus. Dus ik tel (mezelf) mee en ik bewaak ook mijn wensen en behoeften voor een geslaagde vakantie. Behoeften kunnen prima naast elkaar gelegd worden en met elkaar verweven worden.
Het inpakken
Laat de ander je niet meer gek verklaren met wat je allemaal wilt meenemen. Zolang er plaats is in je koffer mag je het vullen met wat jou extra rust en houvast kan bieden. Negen van de tien zijn diegene die je het ‘gekst’ verklaren jou het meest dankbaar dat je toch dat ene zalfje mee hebt genomen.
Leg al ergens een valies open, zodat je ze sporadisch kan vullen. Elke keer dat je ‘ergens’ aan denkt smijt je het er maar gelijk in. Weer een zorg minder, weer iets dat je achteraf niet moet liggen zoeken, weer iets dan je niet meer kan vergeten of moet blijven ‘herinneren’. Want hoe vaak denk je niet, “Ah dat mag ik niet vergeten!” om dan een uur later te denken: “Wat was dat nu ook al weer dat ik niet mocht vergeten?”. Hopeloos soms!
Mijn hoogsensitieve inpaklijstje (ter inspiratie, you do you):
- Oordopjes (genoeg, want ik ben er altijd wel eens eentje kwijt)
- Verzwaard oogmasker om beter in slaap te kunnen vallen en niet wakker te worden van het licht.
- Liefst mijn eigen kussen
- Etherische oliën voor een fijne geur en om beter in slaap te kunnen vallen.
- Zalfjes tegen jeuk en beten.
- Headphone! Want ook op vakantie is tussendoor ontprikkelen een must en ook in de auto is dit heilig! Want zo kan ik een podcast luisteren die ik zelf leuk vind en ben ik iets aangenamer als copiloot.
- Mijn man. Heel handig voor op elke vakantie, want ik loop hopeloos verloren zonder hem. Ook handig voor op het vliegtuig, want zo kan ik een extra koffer meenemen 😉
- Oh ja en boeken, want de eerste nacht ergens anders kan ik maar beter een goed boek lezen dan gefrustreerd wakker liggen.
Ook voor Tuur telt dit lijstje! Aangevuld met:
- Een nachtlampje
- Een kleine (vooraf besproken) knuffelverzameling
- Enkele luisterverhalen, een rubikscube, strips en smartgames voor in de auto
- Zijn verstuiver met white noise
- Het verzwaringsdeken
- Een reisgordijn of zilverpapier en schaar + plakband in de hoop dat hij zo lang mogelijk slaap
En ja we hebben een ruime auto. En ja mijn man ‘verdraagt’ deze afwijking, hihi.
Eenmaal op locatie
Dan nemen we de tijd om te wennen, te verkennen, de juiste geur te verspreiden (klinkt heel dierlijk nu ik het lees, haha) en ons te installeren. Niets moet nog die eerste dag. Aankomen = aankomen en niet rapraprap die koffers uitpakken en meteen een uitstapje doen. Het is bekomen van de reis en wennen aan al de nieuwe prikkels die op ons afkomen.
rekenen
Wij rekenen altijd enkele ‘extra’ dagen die we echt wel kunnen gebruiken. Je kan dat zien als tijdverspilling, voor hoogsensitieve personen is het eerder een tijdsinvestering om zo echt wel beter te kunnen genieten van alles en dus ook aangenamer te zijn voor hun omgeving.
Dus een dag voor het vertrek (liefst zonder kinderen in de buurt) om in te pakken.
Een dag om te acclimatiseren.
Een dag voor het vertrek om rustig in te pakken en je mentaal voor te bereiden op de reis.
Een dag na de reis om te bekomen van de reis en alles op je gemak op te rommelen.
En als ik echt tijd heb, dan plan ik nog een extra dag in voor we vertrekken om te poetsen. Vroeger vertrokken we altijd alsof er een tornado door ons huis was geraasd en dan kwam je thuis in een rommeltje. Niet echt ideaal. Het is veel fijner om het huis netjes achter te kunnen laten en in een opgeruimd huis thuis te kunnen komen. Het motiveert om het uitpakken niet uit te stellen 😉 Want eerlijk gezegd, dat uitpakken is toch echt altijd te veel aan.
Zo, heel veel reis- en vakantieplezier!
Liefs, Bieke